Alıkul Osmonov (21 Mart,1915 - 12 Aralık 1950)
Alıkul Osmonov 21 Mart 1915 tarihinde Çuy Bölgesi Panfilov ilçesi Kaptal-Arık köyünde yoksul bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelir. Küçük yaşında annesini ve babasını kaybeder. 1929 yılına kadar Pişpek ve Tokmok çocuk yetiştirme yurdunda kalır. Osmonov bu kötü kaderiyle ilgili şu mısraları kaleme almıştır:
Kim berse da cakşı bergen baktımdı, (Kim yazdıysa güzel yazmış bahtımı)
Kim koysa da caman koyğon atımdı. (Kim koyduysa kötü koymuş adımı.)
Alıkul Osmonov (21 Mart,1915 - 12 Aralık 1950)
Alıkul Osmonov 21 Mart 1915 tarihinde Çuy Bölgesi Panfilov ilçesi Kaptal-Arık köyünde yoksul bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelir. Küçük yaşında annesini ve babasını kaybeder. 1929 yılına kadar Pişpek ve Tokmok çocuk yetiştirme yurdunda kalır. Osmonov bu kötü kaderiyle ilgili şu mısraları kaleme almıştır:
Kim berse da cakşı bergen baktımdı, (Kim yazdıysa güzel yazmış bahtımı)
Kim koysa da caman koyğon atımdı. (Kim koyduysa kötü koymuş adımı.)
Alıkul Osmonov 1929-1933 yılları arası Frunze Teknik Üniversitesinde öğrenim görür, ancak sağlık sorunlarından ötürü bu okulu bitirememiştir. Osmonov’un “Kızık Cük” adlı ilk şiiri “Sabattuu Bol” adlı gazetede 1930 yılında yayınlanır. Öğrencilik yıllarından sonra 1932-1936 yılları arasında “Leninçil Caş” gazetesinin yazı kurulunda çalışır. 1935 yılında “Tandagı Irlar” (Şafak Şiirleri), 1937 yılında “Cıldızduu Caştık” (Yıldızlı Gençlik) ve “Çolponistan” şiir kitapları yayınlanır. Bu külliyatlara Alıkul’un öğrencilik şiirleri girmiştir. Edebî hayatına uzunca bir ara verdikten sonra 1945 yılında “Mahabat” (Aşk) adlı şiir kitabıyla edebiyat dünyasına yeniden adım atar ve bu eseriyle daha da ünlenir. 1941-1945 yılları arasında çeşitli ödüller alır. 1950 yılında Moskova’da Rusça yayınlanan Moy Dom (Evim) adlı şiir külliyatı Stalin ödülünü aday gösterilir. Alıkul Osmonoov 1950’de vefat etmiştir.
Alıkul Osmonov şiir çevirileri de yapmıştır. Şair, Dünya ve Rus edebiyatından Puşkin’in “Evgeniy Onegin”, Şota Rustaveli’nin “Kaplan Derisini Giyen Bahadır”, Shakespeare’in “Othello”, “On İkinci Gece”, Nizami’nin “Hüsrev ve Şirin”, Nevaî’nin “Leyla ile Mecnun” vb. gibi eserlerini çevirir.Genç şair sadece bununla da yetinmez. Dram eserleri de kaleme alır. “Kim Bu?”, “İkinci Ekip”, “Kahramanın Ölümü”, “Yolcu Kooman”, “Abılkasım Canbolotov”, “Çolponbay” gibi dram eserleri kaleme almıştır. Alıkul Osmonov 9 Nisan 1938 tarihinde SSCB Yazarlar Birliğine üye olmuştur. 1967’de şaire gıyabında Kırgızistan Lenin Komsomol ödülü verilmiştir. 1988’de Bişkekteki okulların birine, 1990’da 9 Nolu kütüphaneye adı verilmiştir. Günümüzde Kırgızistan’da yaklaşık yirmiye yakın okul ve 4060 metrelik bir tepe onun adını taşır.
Alıkul Osmonov hayatın olumsuz şartlarında dahi hiçbir zaman hayata küsmemiştir, yüreği hep umut doludur. Şaire göre mutluluk sanıldığı gibi uzaklarda bir yerlerde değildir. Şiirlerinde vatan sevgisi, umut ve mutluluk teması dikkatleri çeker. Alıkul Osmonov’un şiirlerinde hayata sıkı sıkıya bağlanan, yaşamayı, yaşama sevincini içinde duyan, insanoğlunun içinden gelen ve yaşarken duyduğu hazzı bütün terennümleriyle hissettiren inanılmaz bir coşku vardır. Osmonov’un şiirlerini okuduğumuzda son derece geniş ve güçlü bir iç dünyası olan, insanoğlunun başına gelebilecek olan her türlü sıkıntıyla kalemi ile dahi olsa mücadele etmesini bilen, dahası, doğduğu toprakların özünden uzaklaşmadan, faydalı olmak için bıkmadan, usanmadan çalışan bir kalemin esintilerini fark etmek mümkündür.
Ayrıca şairin özellikle son dönem şiirlerine bakıldığında, bağrından çıktığı halkın kültürel özelliklerini sürekli öğrendiğini, sokakta hepimizin rastlayabileceği sıradan insanları; mesela çiftçileri, çobanları hatta mandıralarda süt sağan genç kızları bile aynı insan tiplerini konu alan şairlere kıyasla çok daha iyi betimlediğini söyleyebiliriz. Aynı zamanda Osmonov’un bunu Kırgız şiirinde ilk kez başarıyla işleyen şair olduğu belirtilmelidir.
Ülkesini çok seven Alıkul Osmonov’a “Memleket Şairi” sıfatı vermek abartı olmaz.
Eserleri:
Tandalgan ırlar. Frunze, Kırgızstan, 1935.
Cıldızduu Caştık.Frunze, Kırgızmambas, 1937.
Çolponstan. Frunze, Kırgızmambas,1937.
8-Gvardiyalık Diviziya. Frunze, Kırgızmambas,1942.
Mahabat.-Frunze, Kırgızmambas,1945.
Menin Cerim-Irdın Ceri. Frunze, Kırgızmambas,1947.
Ata Curt. Frunze,.Kırgızmambas, 1958.
Baldar menen Turnalar.Frunze, Mektep,1965.
Irlar Cıynagı. Frunze, Mektep,1965.
Köl Tolkunu. Frunze, Kırgızstan, 1972.
Tolubay Sınçı. Frunze, Mektep, 1979.
Mahabat.Frunze,. Kırgızstan, 1990.
Akkan Suu.Frunze, Kırgızstan, 2000.
Baldarga.- Bişkek, Alıkulov Üy Borboru, 2000.
Devamını Oku