Hapimiz tek allahtan yaratıldıpımız için,
Yıldızımız bir atâdan geldiği için.
Yüreğim kan ağlıyor benim de hem,
Türkiye gâm hasret'e kaplandığı için.
Savaş olmadan öldü binlerce can,
Hiç kimsede ecel'e karşı gelemedi.
Titreyen değil yer, insan yüreği,
Tüm cihan hepyek yardım etti.
Uykuyu gece afad geldi bozdu,
İnsanlar dakika içinde ceset oldu.
Ölen akrabasını arar insan,
Harabe içi kan yaşa doldu.
Geceyi uykusuz geçirdi kaç kişi,
Allah'a secde ile yardım sorar.
Diliyor umudunu kaybetmeden,
Adımı ölüye basmadan umut arar.
Mutlu aileler parçalandı,
Serraba benzerdi geçen bayram.
Kızın taş gibi elini tutup atâ,
Kaderin yazmışına oldu hayran.
Yerle yeksan oldu binlerce bina,
Ağlayan çocuklarda ne günah?
Canını verdi çoğu evlat için,
Tenini sper etti kutsal ana.
Annenin ölümüne kıyamadı,
Çocuk aldı saçını avucuna.
Öyle hiç bırakmadan günler geçti,
Çıktı enkazdan amân gün ışığına.
Göbek bağı kesilmeden tuttu matem,
Bir bebek göz açtı yuttu elem.
Ahu dertten yetim çocukların,
Yarıldı uzakşopği kutub hatta alem.
Taş içinde muhtaç küçük deliklere,
Canım yandı hatta köpek kedilere.
Ak sütüne doyamadan annesinin,
Yattı çocuk kara taşlı beşiklerde.
Can kardeşim gâm düşünce başınıza,
Ağlıyor uygur kalbi seninle hem.
Hasretine uzaklardan beraberim,
Bu şiirire oldu çiy gözdeki nem.
