Akşam Sofrası


 01 Şubat 2024

Yok artık, köz bir daha harlanmaz

Sönen ateşi karıştırsan da.

Soğuk kül konar yalnız saçına

Bir yer boş kalır, güz sofrasında

 

Gece yıldızlar konuştuğunda

Yel, yaprakları savurduğunda

Yaprak misali düşer yüreğin

Bir yer boş kalır, güz sofrasında

 

Ne yaparsın, geçen geçti gitti

Kayın, ak şal bürünmüş bahçende

Kış gelmiş… Soğuk, soğuk ya hani…

Bir yer boş kalır, kış sofrasında

 

Kar yağar, oynar yelin keyfince

Özleyemez de kimseyi kimse…

Sessiz sedasız bir ezgi çınlar

Yerler boş kalır, akşam sofrasında

Bu yazı Kardeş Kalemler dergisinin 206. sayısında yer almaktadır. Derginin bu sayısında yer alan tüm yazılara aşağıdaki bağlantı üzerinden ulaşabilirsiniz.
Kardeş Kalemler 206. Sayı