Aşk Şiirleri


 01 Kasım 2024


Seninle başlayıp bitmez hikâye

Kalemime bulup verdim güzel bir baht.

Seni düşünerek attığım her adımda

Seninle gün de battı, tan da attı. 

 

 İşte bu satırlar kerametidir sözümün

Yazarken kayısı oldum ezildim.

Sevgi beni eritip gideyazdı,

Kendi kendime ateşten sıcak sezildim. 

 

Nerden gelip nereye götürür beni?

Dalıverdim dalgasına duyguların.

Artık daima yüreğimde saltanat,

Artık daima sensin, sonra kendimim.

 

Bana gelmişti bir pişmanlık, endişeler

Çarptınız engellere dağılmadan.

Böylece beni hareketsiz bıraktınız

Ben çınarım asırlarca yeşerip kurumadan. 

* * *

 

Bilmiyorum nerden geldin sen bana

Alnıma yazılmış tek mutluluk sanki.

Seni sevdim buyruk alıp kadere

Başkalarının bini sana layık değil ki.

 

Yahut mahsus yaratıldın sen benim için

Doğduğunda benden yana doğmuşsun.

Yoksa söyle canım, neden niçin 

Yakarıp da bulduğum çocuğum gibi görürüm.

 

Biz buluştuk Mayıs’ın sakin gecesinde

O gece bana seni hatırlatan hediye gibi.

Ben söylesem senin için sesimde

Benim senin gözünü görmem gerek gibi.

 

Uyuduğumda senin uykun bende var

Düşüncelerin düşüncelerime girmiş.

Biz ikimiz iki sayı gibi eşitiz

Biz ikimiz iki akarsu gibi birikmişiz.

 

* * *

 

Son güzün kırağısı gibi gönüldeki

Aniden parlayan söz nurundan erir.

Şiirlerimi yazdığım senin hakkındaki

Sezilir sevgim, şefkatim senden daha beter.

 

Kaderin vasiyeti gibi mübarek görüp

Gözlerime hayalini yerleştiremiyorum;

Seninle ilgili şiirlere yeniden başlayıp

Bir daha yazıyorum, bitiremiyorum.

 

Mutluluğu her kim bekliyor her yönden

Bu cihetten bir gün benim beklemediğim;

Bahara iyice yaklaştın hasta yatarken

Ben senin mutlu olduğunu anlamadım. 

 

Hayatın düz yolları harika, oysaki

Hasretle beklenen sevgi tanları atmış. 

Gönlümde memnuniyet dopdolu

Bu kadar mutlulukla nereye sığarım?

 

* * * 

Yalan söyle, ben inanırım

Nerede yaşasan da sağ selamet yaşa

Ayağa kaldır desen kaldırmaya gelirim

Yıkılıp dağılan büyük Aladağlar’ı. 

 

Ciğerimi ağrıtma veya nefretle söyleme

Yetmez mi karartını gördüğüm.

Düşünüyorum seni her gün, her an

İşte bununla mutlu olmaya alıştım.

 

Kabulümdür inan, bana inanmasan da

Yalnızca sen diye belki yaşarım.

Kabulümdür, beni diplere zincirlesen de 

Yeniden sana kaçıp gelirim. 

 

Sıra sıra engellere bakmadan

Nerden olsa seni gözleyip durdum.

Sevgim ömür boyu yok olmadan

Sana ithaftır yazdığım yeni bir şiirim.

 

 * * *

Gitmezsin sen sağlığımda aklımdan

Ben bir zamanlar kaygılar içinde ezildim.

Dünya dağılıp bir karış oldu vakit

Ömür boyu bir an çizilen bir andır. 

            

Ne olduğunu kendim bilmeden hasretim

Bir dünyayı; nazik, taze, en geniş.

Bulamadım gönlüm kahırlı, eziyetteyim

Bulurum diye ümidimi koparmadan aradım.

 

Sakin yapılı bir çocuk benden yeniden olup

Tadı yok sezildi ömür şöyle bir kalkıp.

Küreğinden ayrı kalmış kayık gibi

Kalıverdim dalgalara çarparak. 

 

Göz baktıkça asıl da azap çektim.

İşte o gün seninle buluşmam;

Ganimet gibi kaderime nasip olan

Hasta, sağlıksız bir illetten ayıktım.

Bu yazı Kardeş Kalemler dergisinin 215. sayısında yer almaktadır. Derginin bu sayısında yer alan tüm yazılara aşağıdaki bağlantı üzerinden ulaşabilirsiniz.
Kardeş Kalemler 215. Sayı