BABAMA MEKTUP


 01 Nisan 2022


 

Sevgili babam! Seni çok özledim!


Senin bana gösterdiğin sevgiye hiç kimsenin sevgisi benzemiyor, benzemeyecek.
Anne sevgisi insanın hayatında bambaşkadır. Baba sevgisi ise bir şeyle ölçülemez ve kıyaslanamaz. Baba sevgisine nail olanların arasına girdiğim için Allah’a çok şükürler ederim.
Sensiz kaldığımda otuz yedi yaşındaydım. Şimdi elli yaşına girdim ama babasız yaşamanın ne kadar ezinç, ne kadar acı olduğunu günden güne daha da çok hissediyorum.

1992 senesinde elli yaşına girdiğinde, sen ana vatanda, Kırım’da,
Ömründe ilk kez doğduğumuz evi kurmaya başladın.

Evimizin her bir taşı, her bir ağacı senin ellerinden geçti.

“Kalem tutmayı öğrendiğimde, evin nasıl kurulduğunu da öğrendim” diyordun, gülüp.

Uzak hicrette (gurbette) anadan altı yaşında olup, öksüz kaldığında seni ayakta tutan kız kardeşlerin oldu.

Anne sevgisiyle ağlayıp inleyen insan, çocuk yüreğini hiç incitmez.

Sen bunu bize, üç evladına ömür boyu gösterdin.

Merhametliydin. Bizim mektep hayatımızdan, dostlarımızın kim olduğundan, her şeyden haberin vardı.

Bense büyük çocuk olduğum için senden çok nasihatler işittim.

Hâlâ bugüne kadar ki birçok şey için büyük bir mesuliyet duyuyorum.

Bu senin bana verdiğin terbiye babam. Sen benim çocukluk çağımdan beri en büyük kahramanımsın.

Ömrümde yaptığım her şey senin için oldu.

Hiç kimseden ve hiçbir şeyden korkmamayı öğrettin. Hakikatimi kurtardın.

Sesin pek büyük ve güçlü olmasa da, şairlik sesin, vatanseverlik sesin o kadar güçlüydü ki; seni yalnızca Kırım’da değil, Ukrayna ve Türkiye’de de işittiler.

Kırım’ı haykıran, vatanı kurtaran şairsin.

İlkbaharı pek severdik ikimiz. Çünkü, ikimiz de Nisan’da dünyaya geldik.

Her sene Nisan’da, kendi doğum günümde senden renkli lâle demetleri aldım.

Lâle benim en sevdiğim çiçeğim. İlkbahar alameti, babamın işareti…

Doğduğun Akşeyh’de yaşayan insanlarla görüşüldüğünde senin kanatlarının varlığı görülür.

Ataların sesi ve ana yurt toprağı, eserlerini daha da güçlü, daha da kesin yaptılar.

Yanımda yoksun ama bizim sohbetlerimiz senin eserlerinde geçer.

Cevap veremediğin sorularıma bütün cevapları senin eserlerinden aldım.

TEKRARLANMAZ, KIYASI YOK VATANIM!

Tekrarlanmaz, kıyası yok vatanım
Severim seni doğduğum ülkem ve canım

Severim senin hür şarkılarını
Ocağından çıkan dumanı
Severim deniz dalgalarını
Ay nuruna yakışan akşamlarını.

Vatanımsın!
Bundan yüce talih yoktur bana
Sevgim sana, ömrüm sana
Aydın yarık kaya dağların
Ömrümü sana bağlarım.

Başka toprak gerekmez bana
Varsın – bundan güzel olsa da
Uçan suyun gürültüsünü
İşitirim nerede olsam da.

Gerek olursa senin için Ey Vatan!
Hazırım olmaya kurban
Yıkılayım ayaklarına
Çocukluktan sevdiğim kıyılarına!

2002 senesinde yazılan bu şiirde, senin Kırım’a sevgini, bu toprağın gerçek sahiplerinin kim olduğunu ve olacağını gösterdin.

Vatanımız için üzücü vakitlerde senin sözlerin hepimize güç veriyor, ümit doğuruyor…

Daima yanımızdasın!

Elveda, babam!

 

Bu yazı Kardeş Kalemler dergisinin 184. sayısında yer almaktadır. Derginin bu sayısında yer alan tüm yazılara aşağıdaki bağlantı üzerinden ulaşabilirsiniz.
Kardeş Kalemler 184. Sayı