Efsunlu yağmurlarla yıkanırken
Adını yazdım o şehrin kaldırımlarına
Sevdiğin şarkılarla adımladım zafer meydanlarına
Barış kuşlarıyla donattım gökyüzünü
Hiç haberi olmadı kayan yıldızın
Buğday başağında uykuya dalan uğur böceğinin
Ölesiye kokular saçan
Zambaklar da hiç söz etmedi bu sırdan
Köprüler yaptırmıştık oysa
Ve nice güneşler bağışlanmıştı kapkaranlık uslara
Bir nar gibi kızarıp durmuştu tanlar
Kızaran o pak, namus kokan yüzler misali
Ney eşliğinde bir ilâhi kesilmişti ıhlamurlar
Ve huzur ağacında dal diye budamışlardıki Balkan düşlerini
Bir gün Şar Dağlarının yıllanmış karında
Yağız atlar izlerini bırakarak dörtnala uzaklaştılar
Aralanmayan kapı eşiklerinde karanfil kokusu
Ve bir avuç hançerlenmiş yürek bırakarak
Bir Hüzzam faslındadır yaprak hışırtısı şimdi oralarda
Hazin eser rüzgâr, sessiz ağaçlara dilsiz kuşlar tüner
Ay şafkında mendil mendil kurular gözyaşlarını
Bal toplayan elleri kınalı Hatice
Zamana derin izler kazarak
Ve bir Duvar hayrat bırakarak
Kırmızı gülle çekip gider
Vadesi dolan son Büyük Yörük Şair
Güvercin güvercin bir Sevdalinka’yım şimdi
Dillerden düşmeyen Başçarşı’da
Vıçıtırın’da bir hayrat Osmanlı Çeşmesi
Gümülcine’de şair Ali Rıza Saraçoğlu’nun evinde
Bir ayva ağacı, bir bardak gül şurubuyum
Serez’de bir çarşı
Rodoplarda rengârenk bahar
Sorarsanız hala dilimce uyanır
Dilimce efkârlanırım
Kalkandelen’de Alaca Cami
Drina’da Taşköprüyüm
Arda’yım, Vardar’ım, Akdere, Tuna’yım
Bir Rumeli, Rumeli türküsüyüm
Aliş’e, Yusuf’a, Hasan’a, Drama’ya yakılan
Mayıs/Haziran 2020, Prizren
Zeynel Beksaç
