Nice vakit kurdum gönlünde saray,
Ayrılık rüzgârı yıktı her daim.
Kış neden böyle sert geliyor bu ay,
Bahar değil miydi beklenen mevsim?
Çölleri yeşerten sevgimiz bahçem,
Hasretin koynunda geçti hengâmem…
Ya kendim şaşırttım ya şaştı dengem,
Bahar değil miydi beklenen mevsim?
Sevildik — sevindik, ama akıllı
Zatlardan değildik o ağırbaşlı,
Erkenden kutladık, yanılttı gayrı,
Bahar değil miydi beklenen mevsim?
Sevgilim, ballara dönüşsün zehrin:
Sevgide cömert ol, nefretten çekin,
Varlığın kışı da bahar eylesin,
Bahar değil miydi beklenen mevsim?
Bahar değil miydi beklenen mevsim?
Sevgi Büyük Bir Ummanmış
Sevgi büyük bir ummanmış, gemisi yok,
Aşk ehlinin dili birdir, şivesi yok,
Çınar bin yıl yaşar lakin meyvesi yok,
Çınar ömrü istemeyen cahil değil.
Ben sabah meltemiydim, rüzgâr olayım,
Sevgiyi hak edene ortak olayım,
Topraktım, topraktanım, toprak olayım,
Kendini gök sananlar, gökte değilmiş.
Eğer, ele el kavuşsa izzet olur,
Dudağa dudak değerse, lezzet olur,
Yüreği yürek bulursa, cennet olur…
Demek, yerde cennet kurmak kolay değil.
Söyle
Niye gençlik hâli bendeyken,
Çarpıyordu yürek, ah serçem,
Niye bitirdiğim her dizem
Gözyaşına bulanıyor
Bir söyle!
Niye naza, özleme yarsın?
Ağyar mısın oyunbaz mısın?
Yüreğimle gelsem var mısın?
Yürek neden kırılıyor?
Bir söyle!
Safım diye içimi yedim,
Soru kaldı dilimde kadim:
Var mı yolu bir bilemedim,
Sana nasıl varılıyor?
Bir Söyle!
Ata Yurt
Babamsın,
hizmetine
layık olup varacağım.
Göroğluhan,
Alpamış
yiğit olup varacağım.
Şirok gibi kurnaz,
mahir olup varacağım,
Leyla gözlerin hatrına,
Tahir olup varacağım.
Varacağım Kübrâ olup,
Tuğralı bir dua olup,
Ve Timur Han baba olup,
Babur gibi varacağım.
Düşmana bir kaya gibi
ağır olup varacağım.
Ya Vatan diye,
ya Hak diye,
zâkir olup varacağım.
Vatanı sevmek meğer
imandan gelir derler.
Hakkın huzuruna ben
Kâfir mi varacağım?
