Ben köye gitmek istiyorum,
Güneş parlasa bulutdan
Yalınayak koştuğum yerleri
En sonunda unutmadan
Tawus kuşun kanadımysh
Murgap ırmağı güzelmiş.
Yaşlıların sohpetlerini dinleyip
Sürünerek gidiyor o köyden
Ben köýe gitmek istiyorum
Dolaşmak için orada.
Gözyaşlarımla silmeye
Erenlerin mezar taşlarını
Şehirle beraber yerde,
Köyüm benim yaşlanmıştır
Çiçeksiz, kupkuru tarlalar
Şimdi yem-yeşil olmuştur.
Abilerim yaşlanmıştır.
Delikanlı olmuş yeğenim.
Köyün yaşlıları ile
Aynı yaşta şimdi kardeşim..
Ben köye gitmek istiyorum
Içim içime sığmıyor
Ninemin sokağı tıpkı
Ninemin masalları gibi.
Gece böceklerin muziğiyle
Şarkı bestelemek istiyorum.
Murgap’ın kadife melodisiyle,
Birleştirip yavaşça mırıldanarak
Annemin geliniyle
Tatlı sohbetlerini dinlemeye
Beraber otururarak
Evimizin yakındaki gölgeliğe
Ben köye gitmek isteyorum.
Koyun kuzuların sesinde
Sonsuz senfoni dinleyip,
Tekrar söylüyorum size,
Ben köye gitmek istiyorum.
Yüreğime yapışan keder
Söyle köyüm ne zaman biter,
Tekrar –tekrar söylüyorum,
Ben köye gitmek istiyorum.
Hayat peşimden koşarak,
Beni ele geçirmiştir.
O kadar özlemlerle
Köyde çok sevdam kalmıştır,
Ben köye gitmek istiyorum.
Köyden gelmiş kız yeğenim,
Yanımda otururken benim
Şiirlerimi duyaduya, şehirdeki
kardeşini bırakıp köye dönmek istiyor.
İstanbul’un ruhu
Canımdan can süzüldü,
Cennetin burcuna aktı.
Ecel kelebeğinden
Ne nem ne kan sızdı.
Nice yıldır derdim yok
Yollarımda acabalar yok.
Beni kendi halime bırakmıştır
Ellerim kalemsiz oldu.
Sar kollarını canıma
Nasıl senin hallerin?
Düşünmedin, anlamadın
Nerede hayallerin?
Gelip geçen dünya bu
Nasıl, kaç havada bu
Bizi bir yana itip
Hayalleri yıktı bu.
Içim içime sığmaz
Kazlar göçüne sığmaz
Senin gözlerine bağlanmıştım
Yollarımı kestiler
Kaçırdım ipin ucunu
Kaybetti melek tacını
Unutulmayız sanmıştık
Felek yitirdi hafızasını
Su gelir akar gider
Nem kalır ıslar gider
Insan bir gün teninden
Ayrılır, uçar gider.
