BİR ERKEĞİN MAĞARASI ve Şiirler


 01 Temmuz 2022



 

BİR ERKEĞİN MAĞARASI

 

Cinayet değil

Sevgi hakkında söylenen ya da gizlenen vakalar

Bir ilkel devirin sembolü o

Kavuşmak azaptır, diye yakındı hem de

Ölmeyeceksin dedi

Şu geçmişten çırılçıplak kaçmış insanlar

Hem de azap çekme

Sadece bir insana dönüştüğünde bütün geceler

Ve önündeki dağ ve deryalar

Uzaklaşacaksın, uzaklaşmak isteyeceksin

Unutmak isteyeceksin

Unutamayacaksın

En güzel şarkıya dönüşüp sonsuza dek söylenecek, o kadar

Hiçbir şey olmaz

Hiçbir şey olmasaydı diyeceksin

Kendi kendini eğlendireceksin bir an

Herkesin karışık bir duygusu olur

Bazen

Lirik mısra ve şarkılar anlamsız bir tat

Hürmet ve belirsiz yabanilik

Sanki vücutta şarap yanmış gibi

“Seni seviyorum hem özlüyorum” diye bir ses geliyor

Sana sırtını dönmüş bir erkeğin mağarasından

Bir kelimeyi tekrarlayan dilsiz papağan gibi

Üzerindeki hiçbir şeyi kaldıramayan gönül gemisi

Sonra benzer bir erkeğin kendinden önce giden ölümüne

27 Mart 2020

 

OKUNAN AYNA

 

Çalmakta olan ekmeğini aynalı dolabın üzerine koydu

Uzaktaki dolaptan gözünü ayırmadan ney çalan erkek

Yorulmuş bileklerini hafif hafif sıkmaya başladı

Gözüne aniden zayıf bir ayna çarptı

Aynanın zayıflığından tuhaflık hissetti

-Ah, ayrılık! Aynayı da zayıflatmış

Yumruğum kadar taş bulsam

Kırıversem bir vuruşla

Bir baksam derdi neymiş!

Ayna dile geldi

Onun içinden yüzerek gelmekte olan kayığın gölgesi gözüktü.

 

7 Nisan 2020

 

KENDİNE DÖNÜŞ

 

Yumuşak elbiselerin içinde keyif sürdüğünde

Hatırlıyor musun, kar ve rüzgârda sallanmadan duran büyük taşı?

Sadece o anda

Kendine dönüş yolundaki insansın

Sinirden dişlerini kıracaksın

Gerçekliğin bereketli sofrasında.

 

11 Nisan 2020

 

GECE BENİ ÇİZERKEN

 

Ben kitap okumayı öğrenmeden önce

Kendimi yazarak büyüdüğümü bilmiyordum

İnsan olmam kendimi bana hissettirdi

Akıl ve idrak

Sanat ve toprak

Ölüm ve yaşam benim sonraki mahsullerimin kaynağıdır

Yorulmuş sinirlerimi ovuşturup

Babamın “insanlar maddi ilişkilerin kölesi, çıkarları severek yaşar” dediğini hatırlıyorum 

Farkında olmadan dara ağacına çıktığında

Denizde boğulmak üzereyken 

Benzer felaketler içinde çırpınırken

İnsan ile kâğıt arasındaki ilişkiyi gittikçe hissediyorum

Kalın ağır felsefe kitaplarının cevap verebileceği şeylerin de varlığından ıztırap çekiyorum

Bu konuda konuşmak ister isem

Hakikate sığınırım

Kendimi “iki adamım” diye düşünerek teselli bulurum

Hayatta artı ve eksi kutuplar vardır

Rezil ya da güzel insan denilen tasvirler vardır

Beyaz ya da siyah renkli örnekler vardır

Kendime sıkı sıkı sarıldıkça hayalimde sen belirdin

Biliyorum ve aynı zamanda inanıyorum

Kesin kimsenin bulamadığı üçüncü elementi bulmam gerek

Yol her zaman sağa veya sola diye tarif edilir

Aklımıza gelmez kalan tarafı

Sağa ya da sola ait olmayan üçüncü bir yolun mevcut olduğu

Gittikçe hissediyorum

Kendine sarılmayı bilirsen başkalarını kucaklamadan zevk alırsın

Ben tam yolun ayrıştığı yerde doğumunu beklemekte olan gezgine benziyorum

Ben yıllar tarafından durmaksızın okunmaktayım

Yine devam edebilir …

Kendimi bulana kadar.

 

12 Nisan 2020

BAHAR VE KIŞ

 

Bahar ve kış hakkındaki sayısız analizlerden sonra her defasında pek çok soru cevapsız kalır

Bahar mı evvel kış mı?

Hangisi önce hangisi sonra gider?

Bence hepsine ortak duyguyla cevap arayacağız

Cevaplar çok basit…

Bahar hiçbir zaman kışsız gelmez

Kış da bahardan dolayı değer kazanır

Demek ki onlarda aşık ve maşuk

Sonsuza dek birbirine kavuşamaz

Ama her zaman birbirini tamamlayarak yaşarlar

Bilin ki, hakikat her zaman trajedi kokar.

 

19 Nisan 2020

 

İKİ YABANCI

 

Bir insan kendini bile fark edemeyecek kadar karanlık bir gecede tarlaya çıktı. Önünü görmeden yolda kütüğe saplanmış olarak duran bir baltaya çarparak korkudan bağırarak yere düştü

Ne diye bağırdığını gecenin karanlığından başka hiç kimse duymadı. Yerde biraz öylece kaldıktan sonra henüz ölüm meleğinin gelmeyeceğini kesinleştirdi. Şimdi yerinden kalkması lazımdı. Düştüğü yeri elleriyle yoklayarak bir hayli zor ayağa kalktı ve kendi kendine şöyle dedi: 

İnsan hiçbir zaman yalnız değildir. Bu, doğduğu anda kaderine yazılmış. Bu konuşma sürekli tekrarlıyordu. İki yabancı karşılaştığında.

27 Nisan 2020

 

SANA SÖYLÜYORUM

 

Gittikçe karanlığa doğru gidiyorum

İçimdeki anılar karışık

Gittikçe sana benzemeye başlıyorum

Benim yollarımı sen çizdin

Sana anlatasım geliyor

Beni annem doğurmuş

Fakat varlığım tamamen sana şahitlik etmiş

Bundan olsa gerek senin gizlendiğin bu bedenimi kendim sonsuz diye sıkı kucakladım.

13 Haziran 2020

 

KİTAP OKUMANIN HASILATI

 

Her kitap okuduğumda

Seni kesin gelirsin diye düşünürüm

Sen her zaman eline kitap alınca

Beni kesin şimdi gidecek diye tahmin ediyorsundur

Ben şiir yazdığımda

Mısralarım kesinlikle ayrılık kusacak diye yemin ederim

Sen şiir yazdığında 

Mısralar sonsuza kadar karşılaşmasın diye dua edersin

Ardından uzun gecelerde sabaha kadar ağlarsın

Biz kitap okumayalım

Biz şiir yazmayalım

Şiirler ve kitaplar sonsuza dek karşılaşmasın

Fakat sevmek için yaratılmış azaplarımız sonsuza dek birlikte yaşasın.

30 Haziran 2020

 

SONSUZ AŞK

 

Seni seviyorum

Seni seviyorum!

Seni seviyorum …

Bu sözleri binlerece kere tekrarlarım

Sonsuza dek görüşmeyelim

Sonsuza dek tanışmayalım

Sonsuza dek öpüşmeyelim…

Diye kendimi teselli ederim

Yaklaştığımız o an ben ölürüm

Şüphesiz ki böyle

Ben bunu “Sonsuz Aşk” diye adlandırdım.

 

30 Haziran 2020

 

İÇİNDE YAŞAMAK

Onlar kapıyı kapatmak istedi, sen saklandın

Onlar kapıyı açmak istedi, ben uyudum

Denize baktım

Yıldızlar parlıyordu

Göğe baktım

Balıklar uyumuş

Onlar seni hissedemezler

Onlar beni asla tanımazlar

Seni gökteki balıklara benzeterek çizdim

Hem şu balığın bağrına gizlendim

Belki

Ben hayatımdaki bütün işlerimi böylece tamamladım.

 

 

Bu yazı Kardeş Kalemler dergisinin 187. sayısında yer almaktadır. Derginin bu sayısında yer alan tüm yazılara aşağıdaki bağlantı üzerinden ulaşabilirsiniz.
Kardeş Kalemler 187. Sayı