Bu Salgın


 01 Haziran 2020


Yaratanın varlığını, birliğini unuttuk,

Canımızı yakıp, Allah var dedi bu salgın.

Çiçeği dalında, suyu özünde kuruttuk,

Renk renk donatıp hiçsin dedi bu salgın.

 

Bencillik ederek yolumuzdan sapıttık,

Mezarımızı kendi ellerimize kazdırdık,

Doymadık dünyalığa ruhuda sattırdık,

Toprağı koklatıp yoksun dedi bu salgın.

 

Param pulum var gelemem demiştik,

Malım mülküm var düşmem demiştik,

Çok gencim daha ölmemki demiştik,

Nefesleri kesipte yetmez dedi bu salgın.

 

İnsani değerlerimizi hepten bozmuştuk,

Ahlakın güzelini yaşantıdan kovmuştuk,

Haram nerelerde biz oralara koşmuştuk,

Şöyle bir dokunup alt üst etti bu salgın.

 

Kabımıza sığmazdık hep esip gürlerdik,

Hanelerimizden çıkamadık esir edildik,

Yenilmedik hiç yenilmeyiz zannederdik,

Ey Türk titrede özüne dön dedi bu salgın.

Bu yazı Kardeş Kalemler dergisinin 162. sayısında yer almaktadır. Derginin bu sayısında yer alan tüm yazılara aşağıdaki bağlantı üzerinden ulaşabilirsiniz.
Kardeş Kalemler 162. Sayı