Dağlarının zirvesinde tahtın var.
Kıskıvrak o pençelerin yakalar.
Doğum yerim, bu kara şiiri sana,
Toprağından kazıp çıkardığım var.
Göklerini şahin sesi kuşatsın,
Toprağında keçilerin dolaşsın.
Gel at beni o çağlayan sulara,
Köpürmezsem, dalgam içimde kalsın.
Engin düşünceler zihnimi sarssın,
İnlesin kara gök, şimşekler çaksın.
Asi dalgalarla bir, doğan şiirle
Şair ruhu arınsın da canlansın.
Sonra, hafif bir meltem alemi arzda,
Essin de bulutlar gezsin altında.
Yarpuzun kokusu kırda yayılsın,
Aksın hayat bir çocuk saflığında.
Toprağın sancısı arzı inletsin,
Güneş de fezada hep gülümsesin.
Bu yenidünyanın azimli ruhu
Canlı soluğuyla bölünemesin.
Anlamından güvenilir sır aldım
Şiirimi taşa sürttüm de yaktım.
Doğduğum yer, sen sancıyı çekerken,
Toprağından kara şiir çıkarttım.
