Ey Kadim Kardeşim


 01 Mart 2023



     ЭЙ, ҚАДИМ ҚАРДОШИМ                                       EY KADİM KARDEŞİM

Қайга олов тушса -- ёнар ўша жой,              Nereye ateş düşse; yanar o yer,

Қайда тўфон турса -- у ер жаҳаннам.           Nerde tufan olsa; o yer cehennemdir.

Бу гап янглиш эрур балки, ҳойнаҳой,           Bu söz yanlış belki,  herhalde,

Унда нечун менинг доғ бугун сийнам.       Öyleyse niçin yaralı benim sinem.

 

Мен қайда, қайда ул Қаҳраманмараш,      Ben nerede, nerede o Kahramanmaraş,

Умримда кўрмаган, эшитмаганман.           Ömrümde görmedim, işitmedim.

Аммо Бухорода туриб дилим ғаш,    Ama Buhara’da durduğum halde gönlüm kırgın.

Юрагим йиғлайди, оғир ғамдаман.           Yüreğim ağlıyor, ağır gamdayım. 

 

У ерда на дўст, на қариндошм бор,           Orada ne dostum ne kardeşim var,

Ёхуд мен ҳақимда қайғургувчи зот.           Yahut benim için üzülen bir zat.

Аммо мен учун ҳам дунё бўлди тор           Ama benim için de dünya oldu dar.

У дучор бўлса-да кулфатга, ҳайҳот!            O duçar olsa da külfete, heyhat!

 

На Эгей, на Мармар, на Қорадениз              Ne Ege ne Marmara ne Karadeniz

Ҳузурин кўрмаган, туймаган таним.            Huzurunu görmedi, doymadı tenim.

Лекин мотам тутган Эрдўған каби                 Lâkin matem tutan Erdoğan gibi. 

Бугун ёнаётир юрагим маним.                      Bugün yanmaktadır yüreğim benim. 

 

Билмам, қайдан тушди туркнинг бошига   Bilmem, nerden düştü Türk’ün başına

Атайинбўлгандек қиёмат куни.                       Mahsus olmuş gibi kıyamet günü.

Нечун дучор бўлди ғазаб ўқига --                Niçin duçar oldu gazap okuna;

Билгувчидир ёлғиз Худойим буни.              Bilendir yalnız Allah’ım bunu. 

 

Бандаси ожиз, деб излаймиз таскин              Bendesi aciz diye teselli arıyoruz

Йўқ, таскин эмас бу, бу -- соқов фарёд.         Hayır, teselli değil bu, bu sağır bir feryat.       

Фарёдки, кўз очиб юмилгунича,                      Feryat ki, göz açıp kapanıncaya, 

Туман-туман жонлар узилса, наҳот!?             Tümen tümen canlar gitse, yazık!?

 

Наҳотки, минг-минглаб орзу-умидлар,         Yazık, binlerce arzu ve ümitler, 

Шодликлар, қувончлар лаҳзада сўнса.          Mutluluklar, kıvançlar bir lahzada sönse.

Шаҳарлар, қишлоқлар, обод маконлар        Şehirler, köyler, abat mekânlar

Айқаш-уйқаш бўлиб қабрга дўнса!?              Darmadağınık olup kabre dönse!?

 

Майли, тарқалганда ўлатми, вабо,                  Peki, yayılırken veba üstüne veba mı,

Ноилож кузатса бўларди балки.                       Çaresiz izlense olurdu belki.

Аммо чидай олмас юраклар бунга,                 Ama dayanamaz yürekler buna,

Потирлар қафасга тушган қуш каби.                 Çırpınır durur kafese düşen kuşlar gibi. 

 

Фарёдки, кўзингдан ёш оқмаса ҳам                         Feryat ki, gözünden yaş akmasa da,

Йиғламоқ бўласан, йиғлай олмайсан.                     Ağlamak istersin, ağlayamazsın.

Шундан юрагингни эзади алам,                                  Bundan dolayı yüreğini ezer elem,

Боисини эса илғай олмайсан.                                       Sebebini ise anlayamazsın 

 

Эй, қадим қардошим, эй, тоза қоним,                        Ey kadim kardeşim, ey taze kanım,

Оламдан ўтгандек онам ва отам,                                 Âlemden gidene kadar anam ve atam,

Ўтиб кетганидек оғам ва иним,                                    Vefat etmiş gibi ağabeyim ve kardeşim,

Энди умрим бўйи  тутарман мотам!                            Artık ömür boyu tutarım matem!

 

Сулаймон ШОДИЕВ.                                                       Sulayman Şodiyev, Buhara

Бухоро.                                       14.02.2023

 

                                                                  Özbekçeden aktaran Muhittin GÜMÜŞ

Bu yazı Kardeş Kalemler dergisinin 195. sayısında yer almaktadır. Derginin bu sayısında yer alan tüm yazılara aşağıdaki bağlantı üzerinden ulaşabilirsiniz.
Kardeş Kalemler 195. Sayı