Ertesi günün heyecanı gecenin bir vaktine kadar uyutmadığı için gece yarısına doğru uyumuştu. Oysa sabahın ilk ışıkları ile uyanmak için kendisine öğütlerde bulunmuştu. Gün doğmuş ama o hala uyanamamıştı. Annesinin ısrarları neticesinde uykusundan fırlamıştı adeta. Bu kadar saat uyuduğuna inanamıyordu. Bugün yapacak çok işi vardı. Hayatı boyunca beklediği bir ilke başlayacaktı. Bunun için gerekli olan alışverişi de bugün yapacaktı. İki sokak aşağıdaki kırtasiyenin içine girdiklerinde etrafındaki okul malzemelerinin renkleri, çeşitleri gözünü kamaştırmıştı. Kendini kaptırmış bir halde dükkanın içinde turlamaya başladı. Babası elindeki sırt çantasıyla ona doğru yaklaşırken kendini toparladı. Önce elindeki çantaya sonra da babasına baktı. Heyecanla ona doğru koştu. Elindeki çantayı sırtına attı. Alışveriş boyunca sırtından çıkarmadı. Eve doğru gittiklerinde çanta hala sırtındaydı.
Fakat bu, o çantayı ilk ve son defa sırtına alışıydı.
Ertesi gün okula ilk defa gidecekti. Bunun heyecanıyla uykuya dalmaya çalıştı. Okulda uyumak istemiyordu. Arkadaşlarıyla tanışacak, öğretmeninden aferin almak için onu can kulağıyla dinleyecekti. Fakat bu uzun bir süre gerçekleşmedi. Yatağından tavanı izlerken önce hafifçe sallandığını hissetti. Bu his onun hoşuna gitti. Salıncakta sallanır gibiydi. Salıncağı çok severdi. Sallanma şiddetini artırdıkça korkmaya başladı, bağırdı. O sırada babası hızlıca odaya geldi onu kucaklayıp dışarı çıkardı. Geri dönmek istedi. Geri dönüp yeni çantasını almak istedi. Yarın okulu vardı. Fakat geri dönemedi. Evden dışarı çıkar çıkmaz bakımsızlıktan yıkılmaya yüz tutmuş ev gözlerinin önünde yerle bir oldu. Uzun bir süre evin önünden ayrılmadı. Oturduğu yerden ağladı. Annesi, babası, kardeşli yanındaydı fakat ertesi gün okula götürecek bir çantası yoktu.
AYB Balkanlar Çevrim İçi Hikaye Atölyesi, Mart 2023
