KELEBEK SONESİ
Semih Diri
Geç gelişini affedebilirim belki yaşamak sevmekmiş bunu yeni anladım,
Seninle uyumak sonsuz bir gökte bulutlara yaslanmaktır
Düşerim korkusu olmadan yüksek bir yerden aşağı atlamaktır
Sözlerimden bir yastık yaptım sana, uykunu bağladım, kederlerden azade
Kader denen şahinin pençesinde sevdamız belanın içinde filizlenir sevginin en masumanesi
Biganeler sinerse çehrene ben hazana düşerim olmadığın yerde yine seni düşlerim
Eksilirse gülüşün eksilirim, ruhuma fısıldadığın neşenin boynu bükülür
Aydınlığa aydınlığı anlatamam ışığını saçmayı bin lütuf sayar
Korkularıma korku ekliyorum, aşkıma aşk macera değil kıyametin arifesi tenin
Bir yolcuyum ciğerimde kömür kokusu, trenlerde
Kanatlarına zaman asılmış bir kuşum kelebekten uçuş öğrenen
Aklıma düştüğünde köyümüzde elektrikler kesilir, denizi görmemiş insanların teni tuza bulanır
Atlar koşar alabildiğine çatlayıverir korkum, yolun yarsında başa dönen bir seyyahsam eğer,
Birlikte yürümek içindir, yolculuktan dileğim gözyaşları küskün kalsın yanaklarına
TEK ŞERİTLİ BİR YOL
Semih Diri
seninle minarelerinin ışıklarını kovalayalım
koca kentin
sokaklarında bir anı tutuşturalım
tek şeritli bir yoldayım
özlem aşkın ganimetidir, sakladım
ruhuma birikenleri saçıyorum
ellerime sinen öpüşlerin gölgesinde
dudaklarının iziyle savruluyor zaman
kuytusuna sokulsam gülüşlerinin
seni dersem gül yerine
ışıklara bulandım, tuttum kaldırdım geceyi
döndüm güç bela, feri sönmüş ayaklarla
tek şeritli bir yoldayım
özlem aşkın ganimetidir, sakladım
ismini nakşettim sayı ile anılan tüm sokaklara
küp gibi yalnızım yapasarhoş
kitapları suladım, çiçekleri okudum
bilsen
yaşamak bir özleme dönüyor
içimde sancıyan
rüyalarına çivile beni
