Korna Sesi


 01 Ocak 2025

Sokağa girdiği an pişman oldu. Önüne koca bir duvar çıkmıştı, son anda fren yapmasa neredeyse duvara çarpacaktı. Uzun, dar, karanlık yolun etrafındaki eski binaların bir kaçında cılız ışıklar yanıyordu. Ne yapacağına karar vermek için kontağı kapatıp direksiyona kafasını koydu. Bir an için zaman durdu. İçinde büyüyen kaygı, karanlık sokağın havasıyla birleşip boğucu bir hale geldi. Gözlerini kapattı ve derin bir nefes aldı. Elini direksiyonun üzerinde gezdirirken, aniden bir ses duymaya başladı. Önceleri hafif fısıldar gibi gelen ses, yavaş yavaş belirginleşiyordu. Bu ses küçük bir çocuğa ait gibiydi. Ağlar gibi bir hali vardı. Sesin nereden geldiğini anlamak için başını direksiyondan kaldırdı. Etrafına bakındı. Ses daha çok yaklaştı. 

Panikle karışık çıkan ses endişelenmesine sebep oldu. Kalbi ağzında atarken gecenin bir yarısı gelen bu sesin hayra alamet olmadığını düşündü. Hemen arabadan çıktı. Oturdukça endişesi artıyor, tekinsiz sokakta bir çocuğun yalnız olması fikri kanını donduruyordu. Arabadan çıktığı gibi arkasına döndü. Sokağın başında elindeki ayıcığıyla durmakta olan silueti fark etti. Demek ki ses ondan geliyordu. Yavaş adımlarla siluete doğru ilerlemeye başladı. Fakat ne kadar ilerlemiş olursa olsun bir türlü yaklaşamıyordu. Bu durum canını iyice sıktı. Durdu. Derin bir nefes aldı. Elini uzattı. Yumuşak çıkması için özen gösterdiği sesiyle “gel” dedi. Kendisinin bile zor işittiği ses zar zor fark edilen siluetin ağlamasının arasında kaybolup gitti. Ayırmadığı gözleriyle bakarken üzerindeki kırmızı elbisesini, kıvırcık saçlarını fark etti. Bu bir kız çocuğuydu. Elindeki ayıcık kendi ayıcığına ne de çok benziyordu. Kırmızı parlak ayakkabıları babasının bayramda ona aldığı ayakkabıların aynısıydı. Sesi daha yakından işitmeye başlamıştı. İç çeke çeke ağlayan bu ses tanıdık gelmeye başlamıştı. Arkadan vuran sokak lambasının ışığı onun yüzünü görmesine engel oluyordu. Elini uzatsa tutabilecek, kendine çekip sakinleştirebilecek kadar yakındı. Birden sokak lambasının ışığı söndü. Bu aslında bir sokak lambası ışığı değildi. Korna sesi duyuldu uzun, dar karanlık yolda. 

Korna sesiyle birlikte kısık gözlerini sonuna kadar açtı. Direksiyona yasladığı kafası kornayı çalıyordu. Uzun, dar, karanlık yolun etrafındaki eski binaların bir kaçında cılız ışıklar yanıyordu. Kontağı açıp yoluna devam etti.  Etrafına baktı. 

Ve kız çocuğunun silueti uzaklaşmaya başladı.

 

(AYB Balkanlar Çevrim İçi Hikâye Atölyesi, Aralık 2024) 

Bu yazı Kardeş Kalemler dergisinin 217. sayısında yer almaktadır. Derginin bu sayısında yer alan tüm yazılara aşağıdaki bağlantı üzerinden ulaşabilirsiniz.
Kardeş Kalemler 217. Sayı