her akşam avcumuz göklere bakar
kuş sütü harice her şey sofrada
kırk günlük yoldan mı misafir geldik
bu kadar yiyecek nasıl yenecek
oysa mide ayrı işkembe ayrı
bir de insan yazar kimliğimizde.
yanıbaşımızda ya da uzakta
sıcak bir pideye şükür çekecek
bir kase çorbayla yüzü gülecek
yarım kilo lokma tatlısı ile
bayramı erkenden edecek kadar
insan ormanında nice insan var.
yarısı uykuyla geçer günlerin
iftar hazırlığı öğlenden başlar
hergün farklı farklı sofra bezenir
yaylaya mı çıktı fakir fukara
yemeğin kalanı yarına yenmez
nimetlerin şükrü kaynar arada.
ne olacak şimdi fitre ve zekat
bakalım diyanet ne açıklamış
ona göre gereğini yaparız
diyerek kendini haklı çıkaran
gönlü fakirlerin elinde kaldık
biz kaçtıkça oruç bizi tutuyor.
el açınca göğe açlık depreşir
aşk yoksa içinde yavan bir dua
bir kişiyi doyurur mu hocalar
üç kulfi bir elham yeterse bize
kadir gecesinde camide kalsak
konmaz avcumuza oruç kuşları.
