Saadetinizi çok gördüm,
Karabastav, Kulansaz.
Mutlulukla geçirdim,
Sende tattım güzel yaz.
Kamışlı gölde yayılan
Sanki birer ördek, kaz
Zerre kaygı, tasa yok,
Yaşadık kalpte iken haz.
Bunalttı sultanın hükmü
Olmaz ona hiç itiraz
Kalbime gömdüğüm hüznü
Kime etsem şimdi arz!
Biçareyi götürüp, tutup
Onlara nasıl veririz.
Gözyaşımız seller olup
Gönül kahrolur göçeriz.
Yeşil yayladan yol alıp,
Nereye göçüp gideriz,
Dağlayıp yüreğimizi
Bu dertle nasıl yaşarız?
“Beş evden bir yiğit” diye,
Ağalar yürür haneye
Askerler evleri basar
Başlar kılıç bilemeye.
Böyle hayat olmaz olsun,
Yaprak gibi titremeye
Başlar, soluğun kesilip
Yürek ağzına gelmeye…
Dünyanın büyüklüğünü
Hürsen başlarsın sezmeye.
Düşünce derdine canın
Bulamazsın gerçek bir dost
Yanı başında duranlar,
Özüne giyinir post.
“Her hayırda bir şer var”
Diye de mevcut bir söz.
Çarpıldı beyler, ağalar
Yurdu savunamadılar
Halkı feryat ettirip de
Yaşlara aldırmadılar,
Şimdi ne kaldı ki elde?
Anayurdu savunmak var.
Bu yolda başını koyup,
Azimle atılmalılar.
Ya da hiçbir şey yapmadan,
Feleğe yenilmeliler.
Şayet buysa işin sonu,
Ölmek köpeklerden beter.
