“Asya’nın ortasında
Oğuz oğulları
Avrupa’nın Alpler’inde
Oğuz torunlar.”
Mustafa Kemal Atatürk
OĞUZ
Ben bir Oğuzum
Asya’dan geldim
Atımın nal sesleri
Yankılanır bozkırda
Ben bir Oğuzum
Otağımın gölgesi kaldı bozkırda
Oğuz anam
Oğuz atam
Destanı söylenir Oğuz elinde
Ben bir Oğuzum
Atımı dehledim coşkulu
Güneşin battığı yere
Titretti kavmimin gür sesi
Haçlıların yüreğini
Ben bir Oğuzum
Tuna’yı geçtim
Uzandım Alpler’e
Metehan’ın, Atilla nın torunu
Batıda ve Doğuda varım ben de!
BACIM HAGİGET’E
Bir türkü okuyor Zeynep Hanlarova:
“Bakü’nün gara gözlü kızları”
Seni anlatıyor sanki, kara gözül bacım.
Deliorman’da başlamıştı bu şarkı.
Sonra Hazer’de yıkandı, yıkandı.
Apşeron’da büyüdü, yankılandı.
Ben Bakü’yü hep özledim, bacım.
Belki İstanbul’u özlediğim kadar.
Ben acı yaşarken, sen acı güldün.
Petrol kokulu mektupların geldi hep.
Niyazi’yi anlatan, Vasıf’ı anlatan.
Çok sesli bir senfoni çalıyordu Deliorman.
Özlemimin biri bitti, bir başkası başladı.
Sana olanın değişmedi ne rengi, ne tadı.
Bir ışık zinciriydi bizi böyle bağlayan.
“Gara yelkenli gırmızı gemileriyle” geliyor Yusuf,
Medine diyor ki: “Yoramaz yollar beni. “
Vahapzade gibi: “Minnettarım ben öz kısmetine.”
ALMA ATALI DOSTLARA
Orfeyus’un dağlarından çıksan yola.
Koşsan güneşin doğduğu yana hep.
Cambul’un sesiyle inleyen
Dağlara varacaksın, bil.
Bir dombra sesi gelecek kulağına.
Cambul’un dombrası bir sabah
Kimsenin dokunamayacağı kadar
Kutsal olmuş olsa da.
Bizim oralaradan çıksan yola.
Güneye doğru koşsan hep
Yedisu’ya varacaksın bir gün.
Kızıl Kum’da, Alatun’da
Mert yiğitleri seyret
at koştururken.
Seveceksin Gani’yi, Manşuk’u,
Muhtar’ın, Abay’ın ülkesini
seveceksin.
Sevilenlerin anıtları
Yalnız meydanlarda değil
Sevenlerin yüreklerinde de kurulur.
Dostlarımın abidesi olacak
Orfeyus dağlarından bir kızın gönlünde.
