SAVABDAN HUZUR EDEN
Savabdan huzur eden,
Günah kadar diriyim.
Öylə ağlat, İlahi,
Ağlat, belki kiriyim[1].
Çevremden mövlam uzak,
Hücremden laylam[2] uzak,
Cennetten epey uzak,
Cehennemden beriyim!
Sinəm Muhemmed dağı,
Eməlim Sur tufağı,
Dirilerin kınağı,
Ölülerin sırrıyım!
AMAN TANRIM, BU GECE
Aman Tanrım, bu gece
Çarmıha çekilirim!
Çölüme ilme düşüp,
İçimnen sökülürüm!
Birce ak gün görmeden,
Yazım kışa ermeden,
Güzüm meyve vermedeən,
Toprağa dökülürüm!
Arzular oyuk oyuk,
Adamsız evim soğuk!
Kefen biçenim de yok,
Derdime bükülürüm!
KANIN BU BELALI YERDE KALMAYA
Günah işleyesin boğaza kadar,
Tutunup çıkmağa yer də kalmaya!
Putları sındırıp, kan eliyesin,
Arzu bağlamağa pir de kalmaya!
Melekler her yana salalar sorak[3],
Sevap arayalar ellerde çırak.
Gök yerə döküle, hey varak varak,
Ne “Kuran”, ne “Zəbur” sır da kalmaya!
Ölesin, bir asger koşunnan çıka,
Eməl kul Ecelin huşunnan çıka,
Allah’ın tütsüsü başınnan çıka,
Kanın bu belalı yerde kalmaya!
[1] Susayım
[2] Ninnim
[3] Haber
