Hey benim sessizliğe terkedilmiş köprüm
Öksüz uykularına bir rüya olup girsem
Tuna, Meriç, Vardar olup
Kudurmuş halde
Coşkulu coşkulu aksam altından
Öpsem koklasam
Akasya kokulu yellerin sarhoşluğuyla
Mest olmuş taşını yosununu
Yaban güvercinler anlatsa derdini
Koro halinde ağıt yaksak
Söylesek yiğitlemeleri
Gölgende Yahya Kemal’le bağdaş kurup
Göç sancısını hasbihal etsek
Papatya kokuları melhem olsa
Dağlanan yüreklerimize
Sonra bir kelebek kanadında
Uzak yağmurların kokusunu sindirsek içimize
Hey benim sessizliğe terkedilmiş köprüm
Dilsiz mi kesildin
Sesin hani nerde
Nerde üzerinden geçen
Yağız atların nal izleri
Nicedir suyla aranız dargın
Gündüz güneş
Geceleri ay yüzünü okşar
Bir yetimi okşar gibi
Zaman bile küs artık sana
Hey benim dili lal olmuş
Bahtı kara köprüm
