Mutallip SAYDULLA
Uygur Türkçesinden aktaran:
nur ahmet kurban
UNUTMAK
Hiç kimse
Zamanın hesabını kitabını yapamaz
Sevginin
Diktikten sonra kesip atılan ağaca benzediği gibi
Hiçbir zaman gönlü engellemek olası değil
Kalbura su doldurmak gibi
Ben
Dumanların çemberinde kulaç atarken
Kendimle konuşuyorum:
“Sevsem ne olur kendimi tıpkı seni sevdiğim gibi.”
Şarkılar bitti
Dünya güya sona ermek üzere olan bir komedi
Genç ve sevimli bir kız kemanla müzik icra etmekteyken
Ellerini bana uzatmakta olduğunu hissettim
Gözlerimiz buluştuğunda “Biz, bizi unutmaya başladık.” dedik.
23 Haziran 2021
ÇALINAN
Parlak ve yuvarlak ışıldağı avuçlarıma gizledim
Sonra
Ellerimi ceplerime koyup sokaklarda gezinmeye başladım
Bana dikkatle bakan
Benden şüphelenir ya da hırsızlık yaptığımdan
Veya gizlediğim şeyin ne olduğunu anlamaya çalışır
Fakat hiç kimse
Benim niçin yapayalnız sokağa çıktığımı sormaya gerek duymaz
Ben sararmış sorgu masasının önünde ayaküstü
Geriye gitmekte olan saat akrebine dikkat ettim
Duvar saat ile zamanın arasında sıkışmış halde
Hayalimden geçen
Bir mısralık şiirin boynuna sarılıp
Hıçkıra hıçkıra ağladım
Onlar benim hırsız olup olmadığımı tartışmaktayken
Ben
Başkaları tarafından yavaş yavaş çalınmaktaydım.
26 Haziran 2021
NİNNİ ŞARKISI
Sevginin harabeye dönüşmüş sarayında
Sevgi ve üzüntü notasıyla yazılmış
Harf ve sesler arasındaki gürültüden bitmiş
Bir demet çiçek gibi
Bir kadın kalbimi ellerine alıp
Bir zamanlar
Tıpkı efsanelerdekine benzer şekilde
Sevgilisinden işittiği şarkıyı oğluna söylemekteydi.
7 Temmuz 2021
GECEDEN AKMAK
Tüm olasılıklar kanatlarında bana işaret ediyordu
Bazen geceyi
Bazen kendimi
Elinden tutup gezindiren bir kişiyim
Yorgun bir hayat bana yaslanmış vaziyette
Birinin beni, benim onu aradığıma tanıklık ediyorum
Bazen “Ben ne arıyorum?” diye soruyorum
“O da beni arıyor mudur?” diye düşünüyorum
Kişinin
En kolay unuttuğu şeyin tam kendisi olduğunu
Gitgide daha iyi anlamaktayım.
8 Temmuz 2021
BULUT RİVAYETİ
Bulutlar çıplak bir hâlde kol kola yüzmekte
Acaba onların gidecek evleri yok mu?
Denizin kurumuş dudaklarından
Müzik sesi duyuyorum
Onun sona ereceği bir zaman var mı?
Sersemleşmiş kişilerin gürültüleri
Etrafımı sardı
Onların varmak istedikleri menzilleri neresi?
Karanlığa gömülmüş kabristan çok sessiz
Ölüler sevgisiz nasıl yaşıyorlar?
Ben haylaz bir bulut olsam
Kurumuş nehir olduğum halde
Yolunu kaybetmiş bir derviş olsam
Sen her sabah pencereni yavaşça açtığında
Bu üç tür şahıs göz önünden geçer mi?
Tıpkı
Rüzgâra karşı vedalaşmakta olan bulut efsanesi gibi.
11 Temmuz 2021
UÇMAK
Kuşlar uçtukça yaklaşırlar
Biz uçtukça uzaklaşırız
Bu uçuşlar sonsuz mesafeler arasında devam eder
Sonsuz tefekkürü kaybedenler var
Uçmayı düşünmeden birleştiğini açığa vurmakta
Ben her nefeste ruhuma yolculuk yaptığımda
Yolunu şaşırıp
Kendi kapılarını çalmakta olanlarla karşılaşırım
Fakat
Onların arasında senin olabileceğini hiç düşmem
Ben tanıdık gecelerde seni beklediğim için.
13 Temmuz 2021
SÜKÛTLU YOL
Eski kitaplar kabristanı
Ya da
Bir güç gösterisinde
Meydanın yazılarla doldurulmuş kara tahtası
Hiç kimsenin nasihatlerini dinlemeyen bir genci
Yavaş yavaş uyutur
Kitaplarda yazılanlara inanmayan insanlar
İnansa da hiçbir şey hissetmeyecek insanlar
Dar hem de uzayıp giden dağ yolunda
Birbiriyle denkleşir
Kulağı ne kadar yaklaştırsan
Ya da eskilerden kalan gümüş parayı döndürüp dikkat etsen
Kuş ya da canlılara ait bir sesi işitmek zor
Hayatı her çeşit düşünürsün bazen
Şu
Rengi solmuş eski gümüş paranın sesi kadar
Bir sesi bile yok
İyi içip kafayı bulmak isterken
Ölülerin dünyasına benzer
Karanlık ve sükûta gömülmüş dağ yolunda
Kendi gölgen
Seni altetmiş
Ondan sonra hiçbir yerde
Hiç kimsenin sözü bulunmaz
Fakat dağ yolunda sinmiş su
Yavaş yavaş sallanarak akmaya başlıyor
15 Temmuz 2021
