Üstadım Mahtumkulu


 01 Kasım 2024


Kaç gülü dağıttım savurdum yele, 

Fayda var mı akan gözyaşlarımdan 

Selametle varmak nedir menzile, 

Öğrendim üstadım Mahtumkulu’dan. 

 

Nerde iyilik var ondan gelmiştir, 

Hatalar var ise nakis kullardan 

Geçmeyen an mı var hepsi geçmiştir, 

Öğrendim ustadım Mahtumkulu’dan. 

 

Görünür gözüme Adem ve Havva, 

Söz etsem Özbek ve Türkmen yurdundan. 

Dertli yüreğime ne derman, deva, 

Öğrendim ustadım Mahtumkulu’dan. 

 

Taş kalbi eriten kutlu kelamlar, 

Miras külli âşıkların bağrından. 

Kainatın sahibine selamlar, 

Öğrendim ustadım Mahtumkulu’dan. 

 

Ümmetlere yalan yakışmaz asla, 

Ben sözler söylerim ömür yolundan. 

Bu yol devam eder mahşere daha 

Öğrendim ustadım Mahtumkulu’dan. 

 

Dünya dedikleri biçare, naçar 

Ne hayır gelir ki insana ondan. 

Zorluklardan sonra bir de bahar var, 

Öğrendim ustadım Mahtumkulu’dan. 

 

Bildim; şakirtliğe layık değilim, 

Ağlamak istedim gül kelamından. 

Neyleyim hayranım, aşığım, mestim, 

Öğrendim ustadım Mahtumkulu’dan.

Bu yazı Kardeş Kalemler dergisinin 215. sayısında yer almaktadır. Derginin bu sayısında yer alan tüm yazılara aşağıdaki bağlantı üzerinden ulaşabilirsiniz.
Kardeş Kalemler 215. Sayı