Hörmətli elimin arzılarını
Hər zaman sevirəm ürəgimdədir.[1]
Başı yaşıl yaylaqları gəzəndə
Həsrətim de odlu diləgimdədir.
Quşların səsinə oyanan ellər
Bülbül nağməsinə sevinir güllər
Lala yanaqlarda danışan[2] dillər
Əzilib bal kimi çörəgimdədir.
Bu şanlı vətənim ölkəm mahalim
Qurtulsun[3] mehnətim getsin məlalim
Səndədir şökətim[4] səndə cəlalım
Ağzımda dilim tək gərəgimdədir.
Əlimde qələmim köksümdə sazım
Atalar analar mənim murazım
Sinə dəftərində dilimlə yazım
Elimin quvvəti biləgimdədir.
Çıxartma yâdından bu şən elləri
Sənə əmək verən yaşıl çölləri
Vətən aşığıyam "Müslüm Asgəri"
Qəhrəman oğullar kürəgimdədir
Yanıram
Siyahî tellerin, şahmar saçların,
Vurub üreyime yara, yanıram.
Dolaşıb boynuma özüm[5] bilmirem,
Behtim çekir meni dara, yanıram.
Bülbüller oxuyur gül hevesinde,
Dağların döşünde, çoban sesinde,
Tülküler[6] yatıblar şir[7] kölkesinde,
Terlan kismet olub sara, yanıram.
Müslüm Eskerî’yem alçak bir dağam,
Sinem sözle dolu kaynar bulağam,
Bîvefa dünyada beş gün konağam,
Tapılmır derdime çâra, yanıram.
Veten
Bezendi ölkemiz lâlezâr oldu,
Üreyim vetendi, dilim vetendi.
Celâlım, şövketim, şanım, izzetim,
Ağzımda lezzetim, emegim veten.
Zengan ana yurdum, ürekde canım,
Sensen göz işığım, sen menim canım,
Sen menim servetim, sensen imkânım,
Sen menim arxamsan, kömegim veten.
Müslüm Esgerî’nin anası sensen,
Yalğız üregimin davası[8] sensen,
Neçe şairlerin binası sensen,
Sensen arzularım üregim veten
[1] Yürek
[2] Konuşan
[3] Bitsin
[4] Şöket: Onur
[5] Kendim
[6] Tilki
[7] Aslan
[8] Melhem
