Tan yeri ağarırken saat: 4:17
paramparça
camları
pencerenin.
Bedeni titredi
sükûnetle
uyuyan
Toprak Ana’nın…
Yaşlı-genç, kadın-erkek,
zengin-fakir-
hepsi birlikte
şafak sökerken,
ansızın yok oluverdi,
göçüverdi,
demir beton,
molozlar altında…
Nice canlar kuş olup uçtu,
pırr dedi gitti,
durdu
nice çarpan yürekler,
ülkenin beli kırıldı,
ağladı al bayrak
kanlar içinde…
Aman Allahım! Parıldayan
göz bebekleri
toprağa karıştı!
melekler koruyamadı,
günahsız bebekleri
“albastı”…
İnsanlar başını sakınıyor,
yaşadığı
evi barkı
kabristana
döndü bir anda.
ZELZELE
seyran etti
yer üstünde…
ecelin ezasında
çiğnendi
kısacası bütün
Anadolu…
Âlemin içini sızlattı
babasının
elini tuttuğu
yavru …
Sızlattı Türk dünyasını
hakikaten
Türkiye’nin çektiği azap.
Hüzün dolu Kırgız, Kazak,
Azeri,
Özbek, Türkmen
kardeşi…
Dışarda kar. Ayaz ağlıyor;
boz duman,
kara bulut
çöktü.
Bozkurt, göğsümde
Göktürk’ün
adını söyleyip
uluyor…
Şubat 2023- Bişkek/Kırgzistan
Şair: Altınbek İsmailov
Kırgızcadan aktaran Muhittin Gümüş
Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi muhittin.gumus@manas.edu.kg
ЗИЛЗАЛА
Таңкы саат: 4.17.
Чачырап
айнектери
терезенин.
Денеси титиреди
бейкапар
уктап жаткан
Жер-Эненин...
Кары-жаш, аял-эркек,
бай-кедей –
баары чогуу
таң алдында,
Капилет мерт болушту
кыйраган
темир, бетон,
чаң алдында...
Чымын жан чыр-р деп чыгып,
токтоду
соккон жүрөк
канчалаган...
Өлкөнүн бели сынып,
боздоду
кызыл байрак
канжалаган...
Кудай, ай! Мөлтүрөгөн
каректер
топуракка
аралашты!
Периште коргой албай,
бейкүнөө
бөбөктөрдү
«кара басты»…
Адамдар баш калкалап,
жашаган
турак-жайды
көрүстөнгө,
айлантып бир замантта
ЗИЛЗАЛА
сайран курду
жер үстүндө…
Ажалдын азуусунда
чайналып
айтор көпкө
Анадолу.
Ааламды селт эткизди
атанын
колундагы
бала колу!
Сыздатып түрк дүйнөсүн
чынында
Түркиянын
жабыркашы.
Кайышты кыргыз, казак,
азери,
өзбек, түркмөн
кабыргасы...
Сыртта кар. Ызгаар ыйлап,
боз туман,
кара булут
уюп турат.
Көк бөрү көөдөнүмдө
Көктүрктүн
атын айтып,
улуп турат...
Şubat 2023-Altınbek İsmailov
