Özledim


 01 Nisan 2025

Kandilli göğe bakarsa kahverengi gözlerin 

Yıldızlardan kıskanırım o gözleri… Özledim! 

 

Nefesinle dokununca sessiz dudaklarıma 

Yüreğimi alev alev kucağında közledim… 

 

Elbiseme sinmiş kokun, saçlarıma, yüzüme… 

Bundan sonra ne ifade eder benim sözlerim! 

 

Hüsne âşık hüzünlü bir kervan konmuş evrene, 

Şu kervandan seslenirim yüreğine: “Özledim!”       

                        

bir başka diyarda

Elimde ağaçtan bir yaprak, yemyeşil deseni.

Kalbimde bir efkâr, ağlatır öleni, eseni…

Her anın amansız, yüz bine bölünmüş anında

Bir başka diyarda hep özler, düşünürüm seni…

 

Dokunur saçıma Ege’nin utangaç eseni[1].

Bir başka esenler öpecektir senin enseni

Bir başka diyarda… 

Bir rüzgâr, 

Bir güneş, 

Bir yağmur…

Hepsinden daha çok dokundum ve öptüm ben seni!                        

 

sensizlikten

Avuçlarım güneş dolu, sıcak. Denize de daldıracak olsam

Serinlemez gibi… Çölden değil, yüreğimden esen yeldir o sam!

 

Kimler demiş billur kadehlerden? Dudaklardan içilecektir dem!

…Yok, karadan denizlere değil, senden bana esen yel o meltem.

 

Resmindeki dertli gözlerine kaç kez bakar olsam yine de az.

Yok, kuzeyden değil sensizlikten, ayrılıktan esen yel o poyraz! 

 

Temmuz ayı… Etrafımda daha nice ağaç, nice çiçek açar.

Ama gözler görmez hiç birini. Çünkü gönül sensizlikten naçar…

 

Tapınağın mermer sütunları ayrı durur, olsa da yan yana.

Bir yıldızın adı üzerimde: Can cihandan geçer yana yana…                       

 

ak sarıklı dağlarım

Gökyüzünün mavisi zeytinlerin yeşili

Her zaman neşelidir. Bugünse, endişeli...

 

Hiç susmayan yağmurlar, hiç yağmayan ak karlar

Kirpikleri ıslatıp yüreğime akarlar...

 

Uzaklarda sevdiğim... Uzaklarda. Çok uzak.

Ben, tutkunum. Zalimim, özlem adlı bir tuzak...

 

Ne mektup var elimde, ne saçının bir teli.

Gönül, mabet önünde aşk dilenen bir deli...

 

İftarı yok bir oruç, seheri yok bir gece

Dilimde dilim dilim, dudakta hece hece

 

Ne zaman olur ilaç bu derdime, ne vuslat 

Örtün beni ak karlar! Yağmur, sırsıklam ıslat... 

 

Dua edin adıma ak sarıklı dağlarım

...Ben de sessizce sizin gölgenizde ağlarım

 

[1] Esen: rüzgâr. 

Bu yazı Kardeş Kalemler dergisinin 220. sayısında yer almaktadır. Derginin bu sayısında yer alan tüm yazılara aşağıdaki bağlantı üzerinden ulaşabilirsiniz.
Kardeş Kalemler 220. Sayı